จังหวัดปัตตานี

จังหวัดปัตตานี
พื้นที่ทั้งหมด
1,940.35
ตารางกิโลเมตร
ประชากร
587,946
คน
รายได้ประชากร
37,853
บาท/คน/ปี
ทิศเหนือ
ติดต่อจังหวัดสงขลา
ทิศใต้
ติดต่อจังหวัดนราธิวาส
ทิศตะวันออก
ติดต่ออ่าวไทย
ทิศตะวันตก
ติดต่อจังหวัดยะลา
สภาพภูมิศาสตร์ ภูมิประเทศของจังหวัดนี้ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่มมีแม่น้ำหลายสาย เช่นแม่น้ำปัตตานี แม่น้ำสายบุรี และลำน้ำเล็ก ๆ อีกหลายสาย แม่น้ำปัตตานีเกิดจากทิวเขาสันกาลาคีรี ระหว่างเขาลาตาปาปาลังและเขาฮันกูส ซึ่งเป็นเขตแดนระหว่างไทยกับมาเลเซียในอำเภอเบตง จังหวัดยะลา ส่วนแม่น้ำสายบุรีเป็นแม่น้ำสำคัญของจังหวัดนี้มีอีกชื่อหนึ่งว่า แม่น้ำตะลุบัน ต้นน้ำเกิดที่อำเภอแว้ง จังหวัดนราธิวาส ผ่านเข้าเขตจังหวัดยะลา แล้วไปลงอ่าวไทยที่อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี
การปกครอง จังหวัดปัตตานีแบ่งการปกครองออกเป็น 11 อำเภอ คือ อำเภอเมืองปัตตานี อำเภอโคกโพธิ์ อำเภอมายอ อำเภอหนองจิก อำเภอปะนาเระ อำเภอสายบุรี อำเภอยะหริ่งอำเภอทุ่งยางแดง อำเภอแม่ลาน อำเภอยะรัง อำเภอไม้แก่น อำเภอกะพ้อ
ความเป็นมา ปัตตานีเป็นเมืองเก่ามีประวัติความเป็นมายาวนาน ย้อนหลังไป ถึงพุทธศาตวรรษที่ 7 โดยมีฐานะเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรลังกาสุกะ ซึ่งเป็นรัฐอิสระครอบคลุมพื้นที่ปัตตานี ยะลา นราธิวาส รวมถึงรัฐกลันตัน และตรังกานูในประเทศมาเลเซีย ปัจจุบันร่องรอยของเมืองโบราณยังปรากฎอยู่ที่บ้านประแว เขตอำเภอยะรัง ตามตำนานการสร้างเมืองเล่าสืบกันมาว่า ธิดาเจ้าเมืองมะโรงมหาวงษ์ได้ประทับหลังช้างเผือกเสด็จจนถึงแม่น้ำแห่งหนึ่ง แล้วรวบรวมผู้คนตั้งเมืองชื่อ"ปัตตานี" สันนิษฐานว่าคำว่า ปัตตานี มาจาก ปตานี ซึ่งหมายถึงหญิงครองเมืองหรือเมืองที่มีนางพญาเป็นผู้ปกครอง บ้างก็ว่ามาจากภาษามลายูที่ว่า "ปะฎานี" หมายถึงความรู้ หรืออาจมาจากคำว่า "ปะตานี" ที่แปลว่าชาวนา
ตราประจำจังหวัด รูปปืนพญาตานี เป็นปืนคู่บ้าน คู่เมืองของปัตตานีมาแต่โบราณ จึงถือเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัด เมืองปัตตานีเป็นเมืองเก่าในแหลมมลายู เป็นเมืองที่ผู้หญิงเป็นผู้สร้างขึ้นมา